Zo, daar is ‘ie dan, de eerste Typisch Termeer blog. Nou ja, dat is niet helemaal waar. Helemaal niet zelfs! Vele blogs gingen aan deze blog vooraf, maar dit is de eerste die ik voor mijn eigen website schrijf.

Blog: een contentgenerator

Waarom zo lang gewacht? Omdat ik er lange tijd wat sceptisch tegenover stond, niet voor de volle honderd procent overtuigd was of bloggen wel bij mij past. Maar toch, het is een handig middel om te laten zien wat je doet en wat je beweegt. Het is een handig middel om regelmatig nieuwe content op je website te plaatsen en daarmee je vindbaarheid te vergroten.

Heb ik wel iets te melden?

Mijn aarzeling zit ‘m vooral in de continuïteit. Een blog slaat nergens op als het maar een eenmalige actie is, er zal dus regelmatig een nieuwe blog moeten komen. Heb ik daarvoor wel genoeg te melden? Net als veel andere ondernemers vind ik het niet altijd makkelijk om mijzelf voor het voetlicht te brengen. Alsof je elke keer een sollicitatiebrief moet schrijven, het meest verschrikkelijke stukje tekst dat er bestaat. Ik doe gewoon mijn werk. Dat ik makkelijk schrijf, dat ik handig met woorden ben, nou ja, ieder zijn ding. En dat is nu net het punt: ieder zijn ding! Laat schrijven nu eens ‘helemaal mijn ding’ zijn.

Discipline, discipline, discipline

Ik pak daarom nu het bloggen op, alsof ik voor een klant aan het werk ben. Ik heb onderwerpen verzameld: over zaken die ik in mijn dagelijkse praktijk tegenkom, vragen waar ik zelf tegen aan loop, uitdagingen waar ik voor sta, of kleine irritaties die soms opborrelen. Dan blijkt dat je stiekem toch echt wel iets te vertellen hebt: het is een aardig lijstje geworden, dat zich, naar ik hoop, gaandeweg op natuurlijke wijze aan zal vullen.

De ideeën zijn er dus, nu nog de tijd.

Tijd vrijmaken, de discipline opbrengen om regelmatig te publiceren, ik zie er eerlijk gezegd best tegenop. Net als bij elke andere goede ondernemer hebben mijn klanten altijd voorrang.

Het verhaal van de schoenmaker die op sleetse schoenen loopt, de schilder met achterstallig onderhoud, je kent het wel. Daar waar ik voor mijn klanten optreed als de spreekwoordelijke stok achter de deur, ze help om afspraken met betrekking tot deadlines en planningen na te komen, moet ik het zelf doen. Wil mijn blogpoging slagen, dan zal ik me toch ook aan een soort planning moeten onderwerpen, misschien zelfs wel een officiële contentkalender moeten opstellen. Voorlopig hou ik het bij het voornemen om ten minste eenmaal per maand een nieuwe blog op mijn site te plaatsen, en zet ik daarvoor herinneringen in mijn agenda.

De kop is er af, het begin is er. Ik blog, dus ik besta. Dat wil zeggen: ik besta al bijna een halve eeuw, maar er zijn, gek genoeg, mensen die daar nog geen weet van hebben.

Of mijn blog daar verandering in gaan brengen? Als ik wat verder ben, vertel ik je graag over mijn ervaringen, over wat bloggen in mijn geval brengt en wat niet!